زندگینامه شهید

شهید عباس دوست محمدی فرزند مرحوم ولی الله 23 ساله، متاهل و دارای  یک فرزند 7 ماهه دختر، کارگر شرکت نفت شعبه شاهرود بود.      شهید دوست محمدی در سال 1341 در روستای گرجی واقع در 12 کیلومتری شاهرود درخانواده ای بی بضاعت ولی مذهبی متولد گردید. چون پدرش اینچنین بود بعد از خودش شهید عباس هم راه پدر را در پیش گرفت و سقایت عزاداران را در محرم انجام می داد. در سن 2 سالگی پدر را از دست داده و از نعمت سرپرستی پدر محروم و مادر مسن و مریضش عهده دار سرپرستی او گردید. وی از روستای زادگاهش به اتفاق مادر به روستای رویان هجرت کرد. تحصیلات ابتدائی و دوره راهنمائی را در روستای رویان به پایان رساند و پس از آن برای ادامه تحصیل در هنرستان شاهرود مشغول به تحصیل شد و تا دوم متوسطه به درس ادامه داد که بر اثر مشکلات رفت و آمد از رویان به شهر و نداشتن فرصت مطالعه و مشغله زیاد و فعالیت در دوران انقلاب، ناگزیر به ترک تحصیل شد. از سال 1354 در سنین نوجوانی وارد مباحث سیاسی گردید که پیشرفت قابل ملاحظه ای در این زمینه داشت و در آگاهی دادن به مردم نسبت به انقلاب موفق بود و جزو افراد شاخص بشمار می رفت. گرچه از نظر سن کوچک بود ولی از اعتقادات و افکار فوق العاده ای برخوردار بود در پخش اعلامیه های امام در سالهای 56 و 57 و شناساندن اما عزیز و افشاء کردن مفاسد رژیم طاغوت سهم بسزائی داشت. در تشویق مردم به مبارزه و راهپیمائی ها برای سرنگونی رژیم گذشته نقش ارزنده ای داشت و در پیشبرد اهداف مقدس انقلاب و حراست از دست آوردهای آن و مبارزه با گروهکها و شرکت در جنگ تحمیلی  نقش موثر و چشم گیری داشت. در مبارزه با قاچاقچیان و سوداگران مرگ فعالیت مستمر داشت در افشای چهره کریه بنی صدر خائن نقش موثری را ایفا نمود. سه نوبت بطور داوطلب به جبهه عزیمت کرد و دو سال خدمت مقدس سربازی را در کردستان به صورت پاسدار در دفتر نماینده امام در غرب کشور گذراند. در عملیات فتح المبین از ناحیه پا مجروح گردید که مدتی تحت درمان قرار داشت. در سال 1362 ازدواج نموده که ثمره ی این ازدواج بدنیا آمدن دختری بنام وجیهه بود که در زمان شهادت پدر 7 ماهه بود.

شهید عباس در سال 1363 به عنوان کارمند قراردادی در شرکت نفت شعبه شاهرود مشغول بکار گردید. در تاریخ 4/10/64 از طریق سپاه به جبهه اعزام و در تاریخ 22/11/64 در عملیات والفجر 8 به آرزوی همیشگی خود رسید و بسوی معبودش پر کشید.

روح مطهرش شاد و یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.